به گزارش خلخالیم به نقل از سایت سواد زندگی، فرض کنید در محل کارتان اجرای پروژه مهمی را با توجه به شناختی که از توانایی‌هایتان دارند، به شما سپرده‌اند؛ شما هم خوب می‌دانید که به راحتی می‌توانید از پس کار برآیید؛ اما اینقدر امروز و فردا می‌کنید که بالاخره روز تحویل کار فرا می‌رسد، اما شما هیچ قدمی برنداشته‌اید! مستاصل می‌شوید؟ با خود فکر می‌کنید چرا اینهمه وقت تلف کردم؟ اگر هر روز یک قدم برداشته بودم، کار تمام بود؟ اما...

انجام کارها خواسته یا ناخواسته به تعویق می‌افتند؛ رفتاری تلخ که بیش از هر کس دیگری خود  ِ شخص را آزار می‌دهد، چرا که تعهدی را به گردن گرفته است، مسئولیتی را قبول کرده است، و اکنون راه برگشت ندارد و باید که انجامش دهد اما متاسفانه حس و حال انجام کار نیست! کار پیش نمی‌رود! چرا؟

دلیل این همه دست دست  کردن چیست؟ چرا دقیقه نود تازه دست به کار می‌شود؟ با ما همراه باشید تا ببینیم  پشت پرده این " وقت کُشی" چه خبر است.

خیلی وقت‌ها افرادی که عادت دارند کارها را به تعویق بیاندازند، برچسب تنبلی و اهمال کاری می‌خورند ، اما مساله به این سادگی‌ها هم نیست؛ نمی‌شود همه چیز را بیاندازیم گردن تنبلی، مساله پیچیده‌تر از این حرف‌هاست.

بسیاری از کسانی که به قول معروف هی وقت می‌کشند و امروز و فردا می‌کنند خودشان بار روانی زیادی را تحمل می‌کنند آنان می‌خواهند کار را به نحو احسن انجام دهند، اما متاسفانه کار پیش نمی‌رود.

خب، بسیار مهم است که این افراد اگر برآنند که بهره‌وری در کار یا شغل شان را بالا ببرند اما به خاطر همین دست دست کردن، دستشان بسته می ماند؛ ابتدا چاره‌ای به حال وضعیت روحی و روانی شان بکنند.

تعلل کردن در واقع به تعویق انداختن انجام کارها یا تعهدات تا آخرین لحظه است، حتی ممکن است گاهی انجام یک کار به  تأخیر بیافتد. ناامید کننده ترین چیز در مورد این تجربه این است که فرد اغلب وقت خود را برای بی اهمیت ترین فعالیت ها، مانند ساعت ها گشت زدن در رسانه ها و شبکه های اجتماعی تلف می کند.وقتی فرد آگاه است که مسئولیت انجام کاری برعهده اش است، اما مدام وقت کشی می‌کند احساسات منفی بسیاری را پنهان می‌کند.

از منظر علم روانشناسی بار احساس گناه، خشم گرفتن بر خود، احساس سرخوردگی و دلسردی از اولین احساساتی‌اند که فردی که کارش را به تعویق می‌اندازد، تجربه می‌کند.

بنا بر  پژوهش و تحقیقی که روی جامعه آماری پروژه‌های دانشجویی دانشجویان انجام شده و نتایج آن اخیراً در نشریه فرانتیر این سایکولوژی منتشر شده است، وقتی دانشجویی انجام پروژه‌ای را به تعویق می‌اندازد، عواملی فراتر و جدی تر از یک محرک فیزیکی مانند خستگی، یا تنبلی یا فشار کاری دخیل‌اند در بسیاری از موارد مشکلات روانی مطرح‌اند.

عوامل روانی متعددی دخیل‌اند گاهی اوقات، اضطراب، ترس از شکست یا حتی افسردگی زمینه‌ای است که نمی‌گذارد شما دست به کار شوید.

رایجترین دلایلی که سبب به تعویق انداختن کارها می‌شوند عبارتند از: 

کمال گرایی  

ترس از شکست 

ترس از انتقاد

عزت نفس پایین

اضطراب

مشکل در تمرکز

مقاومت در برابر چالش‌ها

مشکل در تعیین اهداف

قطع ارتباط با آینده

کمبود انرژی

 کمی تأمل کنید، شما ممکن است گرفتار کدام یک از موارد بالا باشید؟ با خودتان صادق باشید و بکوشید جواب این پرسش را پیدا کنید.

ابتدا سعی کنید  نسبت به اینکه انجام کارها را به تعویق می‌اندازید، کاملا آگاه باشید. یعنی بدانید که شخص شما از کار را به موقع انجام دادن طفره می‌رود و این نه به دلیل تنبلی که به دلیل یکی از موارد ذکر شده در فوق است.

سپس با آگاهی از این مورد در خودتان تأمل کنید، سعی کنید بفهمید که چرا این کار را می‌کنید. آیا می‌خواهید کار کاملا بی عیب و نقص از کار درآید و به اصطلاح یا کامل باشد یا که اصلا انجام نشود؟ خوب در این صورت شما فرد کمال گرایی هستید و باید که در جهت متعادل سازی خود و فرارفتن از این فضای سیاه یا سفیدی که برای خود ساخته‌اید فکری بکنید.

آیا می‌ترسید موفق نشوید؟ یا با انتقاد دیگران مواجه شوید؟ مهم این است که شما تمام تلاشتان را کرده‌اید روی عزت نفس تان کار کنید، مضطرب نباشید و اگر به تنهایی نمی‌توانید برای پیدا کردن راه حل کمک بگیرید.

 چگونه با پشت گوش انداختن کارها مقابله کنیم؟

با ترس خود روبه رو شوید

خود و توانایی‌هایتان را به چالش بکشید اگر به تعویق انداختن کارها ریشه در ترس شما دارد.صادقانه از خودتان بپرسید: از چه می‌ترسم؟ از اینکه نتوانم؟ از اینکه نتیجه کار خراب شود؟ و بدانید که بدترین سناریو این است که دست روی دست بگذارید و هیچ کاری نکنید. 

ببینید ترس شما از کجا می‌آید، آیا می‌ترسید شکست بخورید، دیگران شما را مسخره کنند یا خجالت زده و تحقیر شوید، آیا می ترسید همه چیزهایی را که تاکنون ساخته‌اید از دست بدهید؟

ریشه ترستان را بشناسید، افکار منفی را کنار بگذارید، به این نتیجه برسید که مهم این است که تلاشتان را بکنید. 

نگرش و تفکرتان را تغییر دهید

ما عمدتا در مسیرها یا در «تله‌های فکری» که فلج مان می‌کنند گیر می‌افتیم.

از قبل این پیش زمینه را به ذهن مان می‌دهیم که توانایی ما محدود است تفکر منفی پیش فرض مغز ما است، در واقع برای تغییر از منفی به مثبت، کار و تلاش لازم است خبر خوب این است که این یک توانایی آموخته شده است، بنابراین همه ما می‌توانیم آن را یاد بگیریم، ما با آن به دنیا نیامده ایم. باید که با پشتکارعضلات ذهنی مثبت بسازیم.

می‌توانیم طرز فکر خود را تغییر دهیم، به‌جای اینکه به یک کار سخت نگاه کنیم، می‌توانیم فکر کنیم: این کار زمان می‌برد، اما انجام آن بسیار ارزش دارد.

کلید دستیابی به سطوح بالای عملکرد و بهره وری این است که وظایف اصلی خود را بشناسیم و هر روز صبح در ابتدا آن ها را به خود یادآوری کنیم و توجه و تمرکزمان را بر آنان بگذاریم. 

مستقیماً به وظایف اصلی خود بپردازیم. موقعیتمان را درک کنیم و درگیر حاشیه نشویم.

با "چرا" شروع کنید

هدف یا دلیل انجام کار چیست؟ و چرا باید به آن اهمیت دهیم؟ وقتی هدف خود را بدانیم و از تاثیری که می‌توانیم بگذاریم، آگاه باشیم، وادار به اقدام می‌شویم وقتی چرایی خود را تعریف می‌کنیم، می‌توانیم آنچه را که انتظار داریم، امیدها، نگرانی‌ها و ترس‌هایمان را بیان کنیم.

ما باید کنجکاوی خود را دنبال کنیم و مغزمان را به طور منظم تغذیه کنیم تا ایده‌‌@@های خلاقانه تولید کنیم به جای از دست دادن زمان و به تعویق انداختن تلاش برای به خاطر سپردن ایده‌هایی که به ذهنمان خطور کرده است، یادداشت کردن ایده‌ها به محض دریافت آنها کمک می‌کند.

یک کار را به مراحل واضح و متمرکز تقسیم کنید

یکی از دلایل به تعویق انداختن این است که اهدافی که تعیین می‌کنیم اغلب خیلی بزرگ یا خیلی مبهم هستند، بنابراین در عوض از شروع یا علاقه به کارهای بزرگ یا آنچه از خود انتظار داریم احساس ترس می‌کنیم.

کارهای بزرگ را به پروژه های کوچک تبدیل کنید. می‌توانیم هر پروژه را به فازها و هر فاز را به بخش‌هایی تقسیم کنیم و هر بخش را به مراحل کوچک‌تر تقسیم کنیم. ما فقط باید در یک زمان روی یک چیز تمرکز کنیم، به این ترتیب به تعویق انداختن یک کار ساده ،سخت تر از یک پروژه در مقیاس کامل می‌شود.

به نقطه پایان، لذت انجام کار و نتیجه بردن فکر کنید

تجسم کنید که کار انجام شده است حس شیرینی را تجربه می‌کنید و انگیزه می‌گیرید، جدی‌تر کار را دنبال کنید. 

یادآوری اینکه آینده چگونه به نظر می‌رسد، موثر است با استفاده از تصاویر یا حتی نقل قول‌های الهام بخش، به ایجاد مسیرهای جدیدی در ذهن کمک کنید

به تعویق انداختن، واقعیتی خاموش که آزاردهنده است.

 همانطور که متوجه شدید، عوامل پشت  به تعویق انداختن کارها چندگانه و پیچیده هستند قابل توجه‌ترین چیز این است که در بیشتر موارد، این واقعیت به شیوه ای خودنابودکننده تجربه می‌شود، با توجه به اینکه این امری داوطلبانه نیست و نیز رفتاری است که می تواند به راحتی کنترل شود، در جهت اصلاح و بهبود آن بکوشید.

اگر برای مدتی در این چرخه معیوب ناراحتی گرفتار شده‌اید سعی کنید آن را غیرفعال کنید برخی از پیشنهادات ذکر شده در بالا را اعمال کنید و با رویکردهای ذهنی جدید و عادات فعال تر عمل کنید.گاهی اوقات تغییرات کوچک جای خود را به تحولات انگیزشی می دهد شما لایق این هستید که احساس خوبی داشته باشید و بهره وری همیشگی خود را به دست آورید.

توسعه توانمندی‌های فردی؛ مریم طرزی

لینک کوتاه: khalkhalim.com/fefc3