سالهای متمادی است که مسئولان شهرستان، تابستانها شعار تجهیز و آسفالت و ... سر میدهند، اما پاییز و زمستان که از راه میرسد، آش همان است و کاسه همان.
امسال هم وضعیت این جاده از همان قاعده چندین ساله مستثنا نیست؛ مردم تابستان شعارهای زیبای برخی مسئولان را شنیدند و حالا هم با خطر رانندگی در جاده کمعرض، مهآلود، نیمهتاریک، پر از دستانداز، بدون حفاظ و خطکشی مناسب و بهنوعی با دلپیچه و دلآشوبه بازی با مرگ مواجه هستند!
ناگفته پیداست که وضعیت این جاده در حوزه خلخال مدنظر نیست؛ چراکه در این قسمت خوشبختانه مشکلی وجود ندارد و زحمات انجام شده جای قدردانی هم دارد؛ اما بخش زیادی از جاده خلخال - اسالم در حوزه استحفاظی استان گیلان قرار گرفته و وضعیت بسیار نامناسبی دارد. مسئولان شهرستان ما هم همواره از موضوع عدم همراهی مسئولان استان گلایه کردهاند، اما آیا تنها نشستن و گلایه کردن کافی است؟
طبیعتا انتظار مردم خلخال این است که متولیان امر با جدیت و تلاش بیشتر از هر راهی که ممکن است وارد شده و با کمک مسئولان استانی و کشوری برای این معضل چارهای بیندیشند.
اگر جاده خلخال - اسالم برای اهالی محترم استان همسایه جادهای برای درآمد گردشگری و تفریح باشد، برای ما حکم مرگ و زندگی را دارد و لازم است به طرز اولی، رایزنیها در سطح استان و کشور به ترتیبی انجام شود که نتیجه آن به روشنایی، خطکشی، آسفالت و بهسازی جاده منجر شود و الا مردم صبور خلخال حق دارند از خود بپرسند:
آیا جان انسانها برای مسئولان ما ارزشمندتر است، یا هزینه ناچیز تجهیز این جاده زیبا که در حال حاضر برند کشوری ما هم بهشمار میرود؟
یادداشت : محمدعلی کریمی
انتشار: ساعد وثوقی
لینک کوتاه : khalkhalim.com/ff0b5
مطالب مرتبط:
جاده اسالم به خلخال را کسی نمی بیند؟